Przede wszystkim należy zacząć od zastanowienia się czy umiemy pracować pod presją, a także czy umiemy utrzymać samodyscyplinę. To wbrew pozorom ważne cechy, jeśli planujemy zostać prawdziwym ochroniarzem. By móc ochraniać innych lub powierzone nam mienie potrzebna jest licencja. Dzieli się ona na dwa szczeble, I i II stopnia. Każda z nich ma inne znaczenie i pozwala na inne czynności. Jednak nie można wybrać, który stopień chcemy zrobić najpierw. Logicznie musimy zacząć od najniższego szczebla, czyli od I. Samych zaś rodzajów ochrony w późniejszym czasie jest wiele np. ochrona konwoju, osobista, mienia i osób fizycznych itp.
Licencja ochroniarska I stopnia
By uzyskać licencje I stopnia musimy skończyć odpowiedni kurs przygotowujący nas do pracy w zawodzie. By do takiego kursu przystąpić nie musimy spełniać „specjalnych” wymagań, a jedynie mieć ukończone 18 lat oraz przejść badania lekarskie pod kątem fizycznym i psychicznym, a także zaświadczenia o niekaralności i dobrej opinii społecznej wydane przez Komendę Powiatową Policji. Zasadniczo to tyle. Jednak należy pamiętać, że licencje I stopnia uzyskamy dopiero w momencie ukończenia 21roku życia. Mimo iż kurs możemy odbyć wcześniej. Po ukończonym kursie i zdanym egzaminie otrzymujemy dokumenty potwierdzające odbycie szkolenia i od dnia jej otrzymania możemy pracować, jako pracownik ochrony fizycznej.
Licencja ochroniarska II stopnia
To kolejny krok w szczeblach pracy ochroniarza. Jest ona wyżej niżeli stopień pierwszy i pozwala nam na pracę ochroniarską o szerszym zakresie działań. By uzyskać drugi stopień musimy przede wszystkim mieć ukończony pozytywnym wynikiem egzamin na licencję w szczeblu I. Dodatkowo musimy ukończyć specjalistyczny kurs lub szkołę ochroniarską. Wszystko to razem musi być potwierdzone pozytywnym zdanie egzaminu końcowego. Egzamin zawiera część teoretyczną oraz praktyczną mając na celu sprawdzić naszą wiedzę i umiejętności fizyczne w tym także strzelanie i metody samoobrony. Wiele osób dodatkowo po uzyskaniu drugiego stopnia stara się także o pozwolenie na broń palną, co jest dodatkowym atutem w poszukiwaniu rozsądnej pracy w tym zawodzie.
Co w Polsce może robić ochroniarz?
Możliwości jest wiele zależnie od posiadanych kwalifikacji. Zasadnicza różnica pomiędzy licencją I, a II stopnia jest poziom wiedzy i umiejętności. Dlatego też osoba z I stopniem będzie miała bardzo utrudnione zadanie by np. ochraniać osobistości V. I.P. Jednak nie jest to nie możliwe. W tym zawodzie bardzo ważne jest, bowiem wykazanie się umiejętnościami mediacyjnymi, a także fizycznymi. Choć nie da się ukryć, że posiadając dwa stopnie licencji łatwiej nam będzie podjąć pracę, jako konwojent przy przewozie pieniędzy czy też w ochronie interwencyjnej. Możliwości jest nieskończenie wiele, gdyż w dzisiejszych czasach na każdym kroku są potrzebni ludzie, którzy zadbają o bezpieczeństwo.
Plaga nie rozsądku wśród pracodawców
Prawdziwą plagą od kilku lat jest zatrudnianie osób bez odpowiednich kwalifikacji, a najczęściej z orzeczeniem o niepełnosprawności na stanowisku ochroniarza. Taka osoba zazwyczaj stwarza tylko pozory, nie będąc w stanie zapewnić komukolwiek bezpieczeństwa. Pracodawcy chcą w ten sposób uniknąć kosztów związanych z zatrudnieniem decydując się na emeryta w ochronie. Nie byłoby w tym nic złego gdyby owy emeryt wykazywał się, choć podobną wydajnością, co osoba w pełni sprawności fizycznej. Paradoksem jest to, że z reguły praca ochroniarza jest monotonna i wymaga nie wiele, więc zatrudniani są tani pracownicy, którzy po prostu będą. Pracodawca nie zdaje sobie do końca sprawy, że ochrona jest po to by coś zabezpieczyć, a emeryt zazwyczaj nie jest w stanie dogonić złodzieja czy przestępcy. Więc tym samym pracodawca traci. Czysty paradoks biznesowy.
Stróż to nie ochroniarz z licencją
Wielu z nas pracuje w miejscach gdzie jest zatrudniona ochrona i osoby pilnujące dobytku firmy po zmroku. I mimo iż noszą one kamizelki z napisem Ochrona to niewiele mają z nią wspólnego, a ich jedynym zadaniem jest zaalarmować policję lub wyższych szczeblem kolegów o niebezpieczeństwie. Różnica między jednym, a drugim jest ogromna. Pracownik ochrony z licencją to osoba, która przeszła odpowiednie szkolenia i kursy mające na celu nauczyć ją jak się bronić i za wszelką cenę ochronić mienie lub osobę fizyczną. Często takie osoby posiadają także pozwolenie na broń. W przypadku stróża w zasadzie wymagana jest samodyscyplina i opanowanie, a przez pracodawców status emeryta lub rencisty. Smutna rzeczywistość jest taka, że pracodawcy najczęściej to właśnie osoby, które mają być stróżami zatrudniają nielegalnie na stanowisku ochroniarza, mimo iż nie mają oni nic z tym wspólnego, a w razie zagrożenia nie są w stanie zareagować i odgrywają rolę obserwatora czy świadka.
