Idealne dyktando pochodzi ze współczesnego źródła jasnego, standardowego języka polskiego. Temat tekstu zależy od nauczyciela – jednak żywy, wciągający tekst znacznie ożywia ćwiczenie. Ponieważ jednym z celów dyktowania jest zapewnienie praktyki w zrozumieniu semantycznie ujednoliconej mowy, dyktanda akapitowe są najlepsze dla większości ćwiczeń.

Na poziomie początkującym dyktanda powinny być podstawowymi stwierdzeniami, które uczniowie już czytali, w prostych, zunifikowanych akapitach. Na poziomie średniozaawansowanym dyktanda powinna również pochodzić z materiałów, które uczniowie przeczytali – ale już w dłuższych, bardziej rozwiniętych akapitach. Na obu tych poziomach dyktanda pomagają wzmocnić:

• podstawowe struktury zdań
• słownictwo.

Na poziomie zaawansowanym celem jest zmuszenie uczniów do nauki tego, co słyszą, a czego nie. Dlatego nauczyciel powinien dyktować nieznane teksty, dzięki czemu uczniowie słuchają podstawowego aspektu dyktanda.

Dobór treści dyktanda

We wszystkich przypadkach dyktanda muszą być dobierane zgodnie z umiejętnościami uczniów, a ich użycie i styl powinny być podobne do tego, co uczniowie powinni sami umieć odtworzyć – zarówno ustnie, jak i na piśmie.

Przydatnym źródłem dyktanda na wszystkich poziomach jest sam podręcznik zajęć. Korzystając z podręcznika, nauczyciel uniknie wybierania materiałów, które są zbyt różne od norm językowych, których uczą się uczniowie. Z tego samego powodu wybrany materiał będzie miał (lub powinien mieć) dobre przykłady aspektów językowych, z którymi ma do czynienia klasa, pod względem:

• gramatyki,
• słownictwa,
• ortografii,
• interpunkcji.

Realizacja dyktanda

Dobry moment na przedstawienie dyktanda znajduje się na początku zajęć. Powodem tego jest fakt, aby od razu skoncentrować uczniów na języku, uspokoić ich i zapewnić punktualność.

Do transkrypcji najlepiej, aby uczniowie używali ołówków i jednolitych zeszytów z papierem w linie. Warto poprosić również, aby zapisali swoje transkrypcje na co drugim wierszu, aby w razie potrzeby można było zaznaczyć poprawki między wierszami.

Przed rozpoczęciem dyktanda nauczyciel zapisuje na tablicy wszelkie właściwe rzeczowniki, skróty (itp., Np. Itd.), Akronimy lub obce lub specjalistyczne słowa w obrębie dyktanda, których wcześniej nie wyjaśnił. Nauczyciel powinien zapisać również na tablicy wybraną pisownię dla każdego słowa, które jest powszechnie pisane na więcej niż jeden sposób.

Aby rozpocząć ćwiczenie, nauczyciel odczytuje dyktando raz, z normalną prędkością mówienia. Jak wspomniano wcześniej, zaleca się, aby nauczyciel wybrał fragment z podręcznika, z którym uczniowie są już zaznajomieni (np. część eseju, opowiadania lub artykułu). Podczas pierwszego czytania uczniowie powinni tylko słuchać.

Nauczyciel następnie czyta dyktando po raz drugi, z nieco wolniejszą prędkością. Uczniowie rozpoczynają transkrypcję. Nauczyciel zatrzymuje się po każdej frazie lub znaczącej jednostce, a także wskazuje na interpunkcję, którą uczniowie muszą uwzględnić w swoich transkrypcjach. Czasami uczeń poprosi o powtórzenie słowa lub frazy – należy to uczynić, jeśli to jest wymagane.