Jeśli pracujesz w branży technologicznej, prawdopodobnie Ty lub ktoś, kogo znasz, jest w trakcie konceptualizacji, a nawet uruchamiania swojego własnego start-up’a. Start-up jest jednaczęsto źle rozumiany jako mała, nowa firma. Prawdą jest, że pomiędzy tymi dwoma rodzajami przedsiębiorczości jest znaczna różnica.
Co to jest startup?
Przez lata inwestorzy traktowali startup’y jako mniejsze wersje dużych firm. Było to problematyczne, ponieważ istnieje rozbieżność ideologiczna (i organizacyjna) między start-up’em, małym przedsiębiorstwem i dużą korporacją, każda z nich wymaga różnych strategii finansowania i kluczowych wskaźników wydajności.
Start-up jest tymczasową organizacją mającą na celu poszukiwanie powtarzalnego i skalowalnego modelu biznesowego. Osoby, które się porywają na ten rodzaj działalności poszukują nie tylko udowodnienia swojego modelu biznesowego, ale także szybkiego działania w sposób, który będzie miał znaczący wpływ na obecny rynek. To prowadzi do pierwszej dużej różnicy między start-up’em a małym przedsiębiorstwem.
Założyciel start-upu nie tylko chce być swoim własnym szefem- ona chce przejąć wszechświat. Od samego początku celem jest rozwój start-upu w dużą firmę. Założyciel tego wierzy, że wpadł na kolejny fenomenalny pomysł, który wstrząśnie branżą, zabierze klientów z już istniejących firm, a nawet stworzy nowy rynek.
Stanowi to wyraźny kontrast z definicją małej firmy, którą zwykle opisuje się jako posiadaną i zarządzaną, zorganizowaną dla zysku, a nie dla dominacji w swojej dziedzinie. Dlatego też siła napędowa tych dwóch modeli biznesowych jest inna: intencją założyciela start-upu jest zakłócenie rynku i wprowadzenie nowych modeli biznesowych, a intencją właściciela małej firmy jest bycie własnym szefem i zapewnienie sobie miejsca na lokalnym rynku.
Oczywiście, ten ostatni jest dominującym modelem przedsiębiorczości: sklepy spożywcze, delikatesy, salony fryzjerskie, hydraulicy, elektrycy itd. I ich wkład w lokalną gospodarkę nie może być przeceniony. Jednak ostateczna motywacja małego biznesu różni się zasadniczo od tej, która charakteryzuje start’up.
Organizacyjną funkcją start-upu jest poszukiwanie powtarzalnego i skalowalnego modelu biznesowego. Oznacza to, że założyciel start-upu musi stworzyć serię hipotez dotyczących wszystkich elementów modelu biznesowego. Kim są klienci? Jakie są kanały dystrybucji? Aby szybko sprawdzić, czy model jest poprawny, sprawdza się, czy klienci zachowują się zgodnie z przewidywaniami modelu. Biorąc pod uwagę tę definicję właściciel stoi na stanowisku, że po udowodnieniu, że model biznesowy nie został dobrze zaplanowany – funkcja organizacji musi się zmienić, aby uzyskać wyniki i wykonać wspomniany model. W wielu przypadkach potrzebna jest wtedy pożyczka w początkowej fazie działalności.
Startup jednak jest finansowany inaczej
Chociaż zarówno startup, jak i małe firmy prawdopodobnie zaczną od finansowania z oszczędności założyciela, przyjaciół i rodziny lub kredytu bankowego – jeśli start-up się powiedzie, otrzyma dodatkową serię funduszy od inwestorów i łatwiej jest mu również pozyskać pożyczki na lepszych warunkach.
