Począwszy od 30 kwietnia 2018 roku r. istnieje możliwość prowadzenia niezarejestrowanej działalności. Z tej opcji mogą skorzystać osoby, które w okresie ostatnich 5 lat nie prowadziły firmy, a ich miesięczny przychód nie przekracza 1050 zł (dla roku 2018).
Prowadzenie działalności bez rejestracji nie jest możliwe, gdy dana branża wymaga posiadania koncesji, licencji lub pozwoleń np. działalności w zakresie ochrony mienia i osób, sprzedaż alkoholu itp. Zabronione jest również prowadzenie działalności niezarejestrowanej w formie spółki cywilnej. Jeżeli dana osoba uzyska w którymkolwiek miesiącu przychód przekraczający ustanowiony limit, to w terminie 7 dni musi dokonać rejestracji działalności gospodarczej.
Obowiązki w zakresie działalności nierejestrowanej
Prowadząc działalność bez rejestracji nie trzeba opłacać składek ZUS w zakresie ubezpieczania społecznego, Funduszu Pracy, oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne. Jesteśmy jednak zobligowani do uiszczenia podatku dochodowego. Tego typu zarobek stanowi bowiem przychód z tzw. „innych źródeł” ipodlegają opodatkowaniu. Podatek opłaca się na koniec roku podatkowego, składając PIT-36.
Kolejny obowiązek, to prowadzenie ewidencji sprzedaży, która pozwoli ustalić ewentualny moment przekroczenia określonego w ustawie limitu przychodów, oraz będzie podstawą naliczenia podatku dochodowego.
Jeżeli osoba wykonująca działalność zamierza świadczyć usługi lub sprzedaż, która nie może podlegać podmiotowemu zwolnieniu z podatku VAT (np. doradztwo i usługi reklamowe), to jest konieczna rejestracja VAT i opłacanie tego podatku. Niektóre rodzaje działalności nierejestrowanej mogą się wiec wiązać z obowiązkiem posiadania kasy fiskalnej, obowiązku uzyskania NIP i przesyłania JPK.
Należy również pamiętać, iż mimo braku rejestracji firmy, na mocy Kodeksu Cywilnego osoba prowadząca działalność nierejestrowaną uznawana jest za przedsiębiorcę, a więc musi respektować prawa konsumenta (np. możliwość zwrotu towaru sprzedanego przez Internet w terminie 14 dni).
Przedsiębiorca nierejestrowany musi również wystawiać rachunki, jeżeli takiego życzy sobie klient.Powinny one zawierać: numer rachunku, datę wystawienia, nazwę sprzedawcy i nabywcy, nazwę usługi oraz kwotę do zapłaty. Jeżeli wykonaliśmy usługę na rzecz firmy, to taki rachunek może być dla niej podstawa wciągnięcia poniesionych wydatków w koszty działalności.
Dla czego wprowadzono tzw. działalność nierejestrowaną?
Celem wprowadzonych przepisów jest stworzenie środowiska sprzyjającego podejmowaniu aktywności biznesowej przez Polaków. Teraz każdy może przetestować w małej skali swój koncept biznesowy, nie ponosząc dodatkowych kosztów. Jeżeli pomysł na biznes chwyci, a działalność zacznie przynosić normalny przychód – wystarczy dokonać rejestracji i dalej, nieprzerwanie rozwijać swój projekt. Co ważne, prowadzenie działalności nierejestrowanej, nie wyklucza możliwości ubiegania się o dofinansowanie z PUP. Można wiec powiedzieć, że jest to świetny sposób, aby przetestować pewne rozwiązania przed złożeniem wniosku o dotacje, tak by odpowiednio dopracować swój koncept biznesowy.
PS: W przypadku tych przedsiębiorców, którzy zamknęli swoje firmy przed dniem 30.IV.2018 – mogą oni skorzystać z tej formy działalności nie po upływie 60, ale 12 miesięcy.
Polecamy:
– PCC-3, czyli podatek od czynności cywilnoprawnych
