Indianie z Ameryki Południowej od tysięcy lat hodują alpaki i używają ich runa do tworzenia tkanin. Bliski krewny lamy, wikunii, a nawet wielbłądów, alpaki to krzepkie zwierzęta zamieszkujące Andy na kontynencie południowoamerykańskim. Starożytne plemiona Peru, Chile, Argentyny i Boliwii odkryły, że wełna alpaki jest tak cienka, że używano jej do wyrobu odzieży plemiennej rodziny królewskiej.
Alpaka była nie tylko wykorzystywana jako źródło włókien do ciepłych tkanin, ale była także hodowana jako źródło mięsa. Zwierzę było tak cenne dla tych starożytnych ludów, że posiada wiele mitów i rytuałów wśród różnych plemion, z których niektóre przetrwały do czasów współczesnych.
Handel alpakami
Pierwszy eksport wełny alpaki z Ameryki Południowej dokonali hiszpańscy koloniści. Hiszpanie handlowali następnie przędzą zarówno z Niemcami, jak i Francją. Anglicy nie mogli jednak uznać go za odpowiedni do komercyjnego przędzenia i tkania, a wczesne próby zostały porzucone. Wina nie leżała w runie alpaki, ale raczej w metodach stosowanych w tamtym czasie i rodzaju materiału, jaki Anglicy próbowali z niego stworzyć.
Narodziny Przemysłu Alpaki
Wreszcie w 1836 roku młody producent tkanin z Bradford w Anglii wprowadził na rynek tkaninę z alpaki tkaną z bawełnianych osnów. Ta mieszanka bawełny i alpaki została stworzona z delikatnego materiału nadającego się na „materiał sukienny” i narodził się przemysł.
Sukces i popyt na tkaniny z alpaki i bawełny niemal spowodował upadek młodego przemysłu, zanim mógł on naprawdę wystartować, ponieważ szybko prześcignął rodzimą podaż alpaki. Najwyraźniej hodowla alpaki nigdy się nie przyjęła i nieudane próby podjęto w całym Imperium Brytyjskim, od Australii po Kanadę. Próbując zwiększyć podaż, przeprowadzono również niezbyt satysfakcjonujące próby hodowli alpak z owcami i lamami. Żaden z nich nie stworzył materiału tak delikatnego i komercyjnego jak rasowa alpaka. To ostatecznie doprowadziło do niedoboru i wyższych cen wełny alpaki i mieszanki wełny, które przetrwały do dzisiejszej ery nowożytnej.
Alpaka dzisiaj
Dzisiejsza rdzenna populacja alpak andyjskich liczy około 3,5 miliona, z czego większość mieszka w Peru. Hodowla alpaki jest nadal obecna na całym świecie, a znaczne wysiłki podejmowane są w Europie, Stanach Zjednoczonych (których stada liczą około 20 000), Nowej Zelandii, Australii, Wielkiej Brytanii i Kanadzie. Produkcja sukna to głównie chałupnictwo, wyrastające wśród przedsiębiorczych rolników zajmujących się zwierzętami. Miłośnicy aktywności na świeżym powietrzu i entuzjaści sportu cenią tę tkaninę za jej ciepło, przy jednoczesnym zachowaniu mniejszej wagi niż inne wełny. Pomyślne połączenie z wełną Merino dało delikatne, ciepłe i lekkie włókno, które ponownie wywołuje zamieszanie jako wysokiej klasy Alpaka. Podczas gdy alpaki występują w 22 naturalnych odcieniach — jednym z najbardziej zróżnicowanych wśród zwierząt wełnonośnych — hodowla selektywna uczyniła biel preferowanym kolorem runa. Wynika to z jego zdolności do barwienia na prawie każdy odcień, jaki można sobie wyobrazić.
Polecamy:
– Praca w Holandii, a rozliczenie w Polsce
